Wat is het verschil tussen wilde en tamme eend?

Je hebt er misschien wel eens over nagedacht: wat is het verschil tussen wilde en tamme eenden? Het antwoord komt simpel gezegd neer op smaak en textuur, maar er is meer te vertellen.

In Europa en Azië is er een prima aanvoer van wilde eend. Vanaf 15 augustus wordt de eend in ons land bejaagd. Wij zien dat dan ook als één van de tekenen aan de wand dat ‘ons seizoen’ eraan zit te komen. In de Verenigde Staten is wilde eend moeilijker te krijgen. Daar mag je bejaagde eend namelijk niet vermarkten. Mocht je je dus afvragen waarom veel recepten voor tamme eend zijn: dit is één van de redenen.

Tegenover wilde eenden zijn de tamme eenden groter en zwaarder. Op het vlees zit een flinke vetlaag. Het is heerlijk om daar je eendenborst op te bakken. Een deel van het vet smelt weg en zorgt voor een briljante smaak en garing. Je kunt eendenvet ook in potjes kopen: bak er eens aardappelen in. Ze doen je vervolgens ongetwijfeld denken aan de Franse keuken. De kleinere wilde eenden zijn een stuk magerder.

Wilde eenden zorgen voor hun eigen voedsel – logisch. Het zijn omnivoren. Ze eten dus grassen, granen en waterplanten. Maar ook kleine vissen en insecten ontkomen niet aan de eend. Zoals je wellicht weet van andere wildsoorten: wat het dier eet proef je terug. Het gevarieerde dieet van de dieren zorgt voor de wilde smaak. De wilde eend krijgt ook veel meer beweging dan de boerderijeenden. Het vlees is daarom prachtig dieprood en het smaakt meer als biefstuk dan als kip.

Tamme eend

Eenden die opgroeien op de boerderij worden vaak niet ouder dan 3 maanden. Dat garandeert een optimaal mals stukje vlees. In de vrije natuur is dat niet het geval, want wilde eenden kunnen een jaar of 15 oud worden. Je kunt aan de eend niet zien hoe oud het dier is. Daarom kan de ene wilde eend net wat steviger vlees hebben dan de ander. Let wel: het vlees wordt bij de juiste bereiding nooit taai. Ook het vlees een oudere eend is nog heerlijk zacht.

Zowel voor tamme als voor wilde eend geldt, de lekkerste bereiding is medium-rare. Het vlees mag nog rood zijn. Mocht je het graag verder doorgaren wordt de smaak wat leverachtig. Bekijk daarom zeker onze bereidingswijzer voor de juiste temperaturen en bereidingstijden.

De kleinere wilde eenden zijn echte smaakbommetjes. Het gewicht dat ze minder hebben maken ze ruimschoots goed aan smaak. Het is goed doorbloed vlees en zeer mager. Het vlees combineert uitstekend met paddenstoelen, sojasaus of kersen. Mocht je alleen tamme eend kennen: probeer de wilde variant zeker eens en je zult merken dat je écht een andere vleessoort op je bord hebt.

De conclusie is wat ons betreft dan ook dat er een wereld van verschil zit tussen wilde en tamme eend. De een is zeker niet lekkerder dan de ander: afhankelijk van je voorkeuren én het gerecht dat je wilt bereiden kun je voor wilde of tamme eend kiezen. Mocht je nog meer willen lezen: als je eenmaal besloten hebt dat je voor tamme eend gaat leggen we je ook de keuze canette of canard voor. Smakelijk eten!